γάμου στην υγεία.
κορτιζόλης (της ορμόνης του στρες) σε σχέση με εκείνους που δεν έχουν παντρευτεί,
γεγονός που συσχετίζεται με μικρότερες πιθανότητες εμφάνισης καρδιαγγειακής
νόσου και μακρύτερη επιβίωση μεταξύ των ασθενών με καρκίνο.
επιπτώσεις του κοινού βίου στην υγεία.
του φύλου της συζυγικής παχυσαρκίας στον διαβήτη, σύμφωνα με την οποία οι άνδρες 50
ετών και άνω που έχουν παχύσαρκη σύζυγο έχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν διαβήτη
τύπου 2.
διαβήτη τύπου 2 τείνουν να είναι πιο παχύσαρκοι από τους συνομηλίκους τους που
δεν έχουν σύντροφο με διαβήτη.
επικεφαλής τον Δρ Ανταμ Χαλμαν, μελέτησαν τη σχέση συζυγικού διαβήτη και
παχυσαρκίας με τον κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη τύπου 2 σε δείγμα 3.650 ανδρών και
3.478 γυναικών (50 ετών και άνω) από τη μελέτη ELSA που γίνεται στη Μ.
Βρετανία.
ελέγχονταν και η συχνότητα του διαβήτη τύπου 2 προέκυπτε από προσωπικές
αναφορές ή κλινική εξέταση.
τον κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη τύπου 2, όπως η ηλικία, η εθνικότητα, η
κοινωνικοοικονομική κατάσταση και το ατομικό επίπεδο παχυσαρκίας.
των νέων περιπτώσεων διαβήτη τύπου 2 ήταν 12,6 ανά 1.000 άτομα ετησίως, μεταξύ
των ανδρών και 8,6 μεταξύ των γυναικών.
ότι μια σύζυγος με διαβήτη αυξάνει τον κίνδυνο νόσησης και στον άνδρα. Όμως η
περαιτέρω ανάλυση έδειξε ότι οι άνδρες με παχύσαρκη σύζυγο είχαν σημαντικά
περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν διαβήτη τύπου 2. Ανά 5 kg/m2 υψηλότερο
ΔΜΣ της συζύγου, ο κίνδυνος διαβήτη τύπου 2 ήταν 21% για τον άνδρα. Αντιθέτως,
οι γυναίκες με παχύσαρκους συζύγους δεν είχαν αυξημένο κίνδυνο.
με την πάροδο της ηλικίας διέφερε στους άνδρες με και χωρίς σύζυγο με διαβήτη
τύπου 2. Μετά τα 70 έτη σχεδόν όλοι παίρνουν βάρος, αλλά τα αποτελέσματα
έδειξαν ότι στα άτομα 55 ετών και άνω, όσοι ζούσαν με σύζυγο που είχε διαβήτη
τύπου 2 είχαν πολύ υψηλότερα επίπεδα παχυσαρκίας.
διαβήτης τύπου 2 στον έναν σύζυγο μπορεί να ευνοήσει την εκδήλωση διαβήτη και
στον άλλο, λόγω των πολλών επικίνδυνων συμπεριφορών που από κοινού μοιράζονται
τα ζευγάρια, όπως η κακή διατροφή και η μειωμένη σωματική δραστηριότητα».
Εταιρείας για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD), στη Λισαβόνα.