Φλεγμονή σε μία ή και περισσότερες αρθρώσεις που εκδηλώνεται, μεταξύ άλλων, με τον πόνο και την περιορισμένη κινητικότητα στην πάσχουσα περιοχή.
Οι μακροπρόθεσμες βλάβες στα νεύρα λόγω ανεπαρκούς επεξεργασίας της γλυκόζης στο αίμα εκδηλώνονται συχνά με την παραισθησία.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα που οδηγεί σε απομυελίνωση των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Αποτέλεσμα την εκφύλισης είναι να δυσλειτουργούν τα τμήματα των νευρικών κυττάρων που μεταφέρουν τα διάφορα ερεθίσματα στα υπόλοιπα κύτταρα του σώματος.
Πρόκειται για διαταραχή της λειτουργίας των νεύρων, εκτός αυτών που βρίσκονται στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Το μούδιασμα στην περίπτωση αυτή είναι συνήθως «συμμετρικό», επηρεάζει δηλαδή και τα δύο χέρια ή και τα δύο πόδια.
Πρόκειται για στένωση ή απόφραξη των αρτηριών λόγω συσσώρευσης αθηροσκληρωτικών πλακών. Παράγοντες κινδύνου για την περιφερική αρτηριοπάθεια είναι η αυξημένη χοληστερόλη, ο διαβήτης, η υπέρταση, η αποχή από τη σωματική άσκηση και το αυξημένο βάρος.
Οφείλεται στην υπερβολική πίεση που ασκείται σε ένα περιφερικό νεύρο, με αποτέλεσμα τον ερεθισμό ή τη φθορά του. Περιφερικά ονομάζονται τα νεύρα που δε βρίσκονται στον εγκέφαλο ή το νωτιαίο μυελό. Η πάθηση συνδέεται με τη χρόνια οσφυαλγία και το αυχενικό σύνδρομο.
Χαρακτηρίζεται από τις εναλλαγές στην απόχρωση του δέρματος των άκρων (χλωμό και στη συνέχεια μελανό και κόκκινο δέρμα) συνήθως έπειτα από την έκθεση σε χαμηλές θερμοκρασίες. Το σύνδρομο είναι αποτέλεσμα των επαναλαμβανόμενων σπασμών των αιμοφόρων αγγείων.